Hehehe :D hef ákveðið að leggja ekki skáldskapinn fyrir mig í framtíðinni... sat í strætó og datt í hug að reyna að setja saman eitt stk ljóð til að tjá mig með, tók upp símann og ætlaði að byrja að pikka inn stafi og hugsaði með mér að það væri varla ÞAÐ erfitt að yrkja eitt stk fallegt ljóð en boy was i wrong... nema náttúrlega að það reynist bara mér erfitt ;) þannig að ég játaði mig sigraða og hætti að reyna og enginn fékk að njóta minna skáldhæfileika í þetta sinn !! :D ekki það að ég hafi verið búin að hugsa mér að leggja það fyrir mig í framtíðinni, en ég meina.. :D
Ætlaði að minnast á eitthvað svakalega merkilegt hérna en það var nú ekki merkilegra en það að það er gjörsamlega dottið úr kollinum á mér í augnablikinu... en það kemur kannski með tíð og tíma.... :) vi for se...